Gülden Çoktan / İSTANBUL – Birçok medeniyete konut sahipliği etmiş dünyanın en büyük ve en hoş kentlerinden biri olan İstanbul’un tarihi yapıları bayanlara emanet. Kentin tarihini gelecek jenerasyonlara aktarabilmek için çalışan onarım takımının çoğunluğunu bayanlar oluşturuyor. Mimar, arkeolog, restoratör, mühendis, kent plancısı bayanlar, Milliyet’e konuştu.
Tarihi yapıtların ilgi alanı olduğunu ve bu alanda çalışmaktan ötürü kendini şanslı gördüğünü söyleyen saha koordinatörü Songül Çelik, Anadolu Hisarı, Rumeli Hisarı, Kadıköy, Taksim üzere İstanbul’un her yerinde bir yerlere dokunabiliyor olma hissinin çok hoş bir his olduğunu söylüyor. “Şehirde gezerken tahrip edilen bir eser gördüğümüzde ‘Bu vakte kadar nasıl koruyamamışız’ diyoruz. Bu daima lisanımızda. Bu cümleyi kurmak çok acı bir şey. Bir tarihi yapıtın çalışmasını bitirdiğinizde sizin artık çocuğunuz üzere oluyor. Dönüp dönüp fotoğraflarına bakıyorum. Fedâkarlık gerektiren bir iş” diyor.
‘Ulvi bir duygu’
Restorasyon uzmanı Serap Şahin de tarihi yapılara dokunup onları gelecek jenerasyonlara aktarabilmenin memnunluğunu yaşadığını söylüyor: “Biz tarihi yapılarla o kadar iç içe olduğumuz için bir bakıma çocuğumuz üzere. Tahrip edilen ve ziyan verilen bir eser gördüğümüzde çok üzülüyoruz. Uygun ki bu gruptayım diyorum. Çok güçlü bir grubumuz var. Bilhassa bayan çalışanlardan oluşan, canını dişine takan, vaktinin büyük çoğunluğunu burada eski yapıtlarla birlikte geçiren, onları çok seven bir takım var.”
‘Mutlu anne ve çocuk’
Beş aylık gebe Mimar Büşra Öztürk de takımın üyelerinden. Gebe ya da çocuk sahibi olmanın bayanın bir kenara çekilmesi manasına gelmediğine vurgu yaparken “Hamile olmak ya da çocuk sahibi olmak bayanın bir kenara çekilmesi, eksik olması demek değildir, tersine kendimizi gerçekleştirme ismine farklı yönlerimizle toplumsal hayata katkıda bulunma fırsatıdır. Memnun bir anne memnun bir çocuk demektir. Tarihi yapılara dokunmak en büyük memnunluk kaynaklarımdan bir tanesi” diyerek, yaptığı işten çok memnun olduğunu söz ediyor.
Rumeli’den surlara…
Rumeli Hisarı’nın onarım çalışmalarında da bayan grubun yer aldığını söyleyen İBB Kültür Varlıkları Projeler Şube Müdürü Merve Gedik şu bilgileri verdi:
“İBB’de bayan çalışan sayısı yüzde 18 iken bizim takımda yüzde 42. Miras alanlarında alanda çalışan bayan sayısı geçmişten bugüne daima daha fazla olmuştur. Zira hassasiyet ve itina gerektiren bir iş. Anadolu ve Rumeli Hisarları, Ceneviz, Kara ve Haliç Surları, Haldun Taner Sahnesi, Yerebatan Sarnıcı üzere kentin geneline yayılmış alanlarımız var. Hepsinde bayan arkadaşlarımız faal olarak çalışıyor. Rumeli Hisarı onarımını da 3 bayan mimar Mualla Eyüboğlu, Cahide Tamer ve Selma Emler gerçekleştiriyor.”
İstanbul’un tarihinin gelecek kuşaklara aktarılmasında onarıma el atan işinin uzmanı bayanlar, ziyan gören yapıtların onarımında yer almaktan çok keyifli olduklarını söylüyor.
Gülden Çoktan / İSTANBUL – Birçok medeniyete konut sahipliği etmiş dünyanın en büyük ve en hoş kentlerinden biri olan İstanbul’un tarihi yapıları bayanlara emanet. Kentin tarihini gelecek jenerasyonlara aktarabilmek için çalışan onarım takımının çoğunluğunu bayanlar oluşturuyor. Mimar, arkeolog, restoratör, mühendis, kent plancısı bayanlar, Milliyet’e konuştu.
Tarihi yapıtların ilgi alanı olduğunu ve bu alanda çalışmaktan ötürü kendini şanslı gördüğünü söyleyen saha koordinatörü Songül Çelik, Anadolu Hisarı, Rumeli Hisarı, Kadıköy, Taksim üzere İstanbul’un her yerinde bir yerlere dokunabiliyor olma hissinin çok hoş bir his olduğunu söylüyor. “Şehirde gezerken tahrip edilen bir eser gördüğümüzde ‘Bu vakte kadar nasıl koruyamamışız’ diyoruz. Bu daima lisanımızda. Bu cümleyi kurmak çok acı bir şey. Bir tarihi yapıtın çalışmasını bitirdiğinizde sizin artık çocuğunuz üzere oluyor. Dönüp dönüp fotoğraflarına bakıyorum. Fedâkarlık gerektiren bir iş” diyor.
‘Ulvi bir duygu’
Restorasyon uzmanı Serap Şahin de tarihi yapılara dokunup onları gelecek jenerasyonlara aktarabilmenin memnunluğunu yaşadığını söylüyor: “Biz tarihi yapılarla o kadar iç içe olduğumuz için bir bakıma çocuğumuz üzere. Tahrip edilen ve ziyan verilen bir eser gördüğümüzde çok üzülüyoruz. Uygun ki bu gruptayım diyorum. Çok güçlü bir grubumuz var. Bilhassa bayan çalışanlardan oluşan, canını dişine takan, vaktinin büyük çoğunluğunu burada eski yapıtlarla birlikte geçiren, onları çok seven bir takım var.”
‘Mutlu anne ve çocuk’
Beş aylık gebe Mimar Büşra Öztürk de takımın üyelerinden. Gebe ya da çocuk sahibi olmanın bayanın bir kenara çekilmesi manasına gelmediğine vurgu yaparken “Hamile olmak ya da çocuk sahibi olmak bayanın bir kenara çekilmesi, eksik olması demek değildir, tersine kendimizi gerçekleştirme ismine farklı yönlerimizle toplumsal hayata katkıda bulunma fırsatıdır. Memnun bir anne memnun bir çocuk demektir. Tarihi yapılara dokunmak en büyük memnunluk kaynaklarımdan bir tanesi” diyerek, yaptığı işten çok memnun olduğunu söz ediyor.
Rumeli’den surlara…
Rumeli Hisarı’nın onarım çalışmalarında da bayan grubun yer aldığını söyleyen İBB Kültür Varlıkları Projeler Şube Müdürü Merve Gedik şu bilgileri verdi:
“İBB’de bayan çalışan sayısı yüzde 18 iken bizim takımda yüzde 42. Miras alanlarında alanda çalışan bayan sayısı geçmişten bugüne daima daha fazla olmuştur. Zira hassasiyet ve itina gerektiren bir iş. Anadolu ve Rumeli Hisarları, Ceneviz, Kara ve Haliç Surları, Haldun Taner Sahnesi, Yerebatan Sarnıcı üzere kentin geneline yayılmış alanlarımız var. Hepsinde bayan arkadaşlarımız faal olarak çalışıyor. Rumeli Hisarı onarımını da 3 bayan mimar Mualla Eyüboğlu, Cahide Tamer ve Selma Emler gerçekleştiriyor.”
İstanbul’un tarihinin gelecek kuşaklara aktarılmasında onarıma el atan işinin uzmanı bayanlar, ziyan gören yapıtların onarımında yer almaktan çok keyifli olduklarını söylüyor.
