MERT İNAN İstanbul – Eğitimci bir ailenin tek çocuğu olarak 1928 yılında Samsun’da doğan Prof. Dr. Köknel, İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden mezun oldu. 1954 yılında İstanbul Tıp Fakültesi Psikiyatri Bölümü’ne asistan olarak atanan Köknel, 1959-1960’da 1 yıl müddetle Zürih’te ‘Kantonspital Üniversite Kliniği’nde elektroansefalografi (EEG) kısmında çalıştı, 1962-1963 yılları ortasında ise İtalya’da ‘Universita degli Studi di Milano Clinica Psychiatrica’da psikofarmakoloji kısmında vazife yaptı.
Milliyet’e de yazdı
Bir müddet Londra’da da kalan Köknel, burada alkol, uyuşturucu, uyarıcı husus ve ilaç bağımlılarının ayakta ve yatarak tedavi edildiği bütün kurum ve kuruluşları dolaşıp bağımlılık sıkıntısını, tedavisini, kişisel ve toplumsal tahlil yollarını inceledi. Bilimsel çalışmalarında ve araştırmalarında, gençlik problemleri, ruh sıhhati, davranış bozukluklarının tedavisini inceleyen Prof. Köknel, meslek ömrü boyunca 150’den fazla kongre, seminer ve toplantıya katılırken, Milliyet’in Düşünenlerin Kanısı köşesinde de yazılar yayınladı.
TRT Mükafatı, Yunus Nadi Mükafatı, Sedat Simavi Mükafatı, Tıp Hizmet Mükafatı, Yüksek İnsani Pahalar Ödülü’ne layık görülen Prof. Dr. Köknel, Türkiye Psikiyatri Derneği’nin de kurucularındandı. Prof. Dr. Köknel’in vefatının akabinde toplumsal medya hesabından bildiri yayınlayan Prof. Dr. Acar Baltaş, “Türkiye’de ruh sıhhatini toplumun anlayacağı lisan ile anlatan, ışığını sayısız öğrencisine yayan, alçak istekli, kalender, tanıdığı herkese saygılı ve pahalı bir bilim insanı, hocamız, ağabeyimiz, dostumuz, aydın insan Özcan Köknel’i kaybettik” sözlerini kullandı.
‘Bugünler geri gelmeyecek’
Özcan Hoca’yla birlikte 2019 yılında Bilgenin Aynası kitabına imza atmış, hem hayat kıssasını, hem de toplumsal ruh sıhhatine ait tespit ve tahlil tekliflerini kamuoyuna yansıtmıştık. O kitap için 1 yıl mühletle görüştüğümüz Prof. Köknel, hayatın manasına dair vasiyetini ise şöyle anlatmıştı: “Keyifli ve keyifli yaşamak, ‘dolu dolu’ yaşamaktır. Hayatınızın anlamsız olduğunu düşünüyor ve ‘dolu dolu yaşadım’ demenin formülünü arıyorsanız, bakış açınızı değiştirmeniz gerekiyor. Ömür, memnunluğu arayış halidir. Memnunluk, insanın yaşadığı andan haz duyması, geçişmişte haz duyduğu bir yaşantıyı anımsaması ya da gelecekte haz duyacağı bir yaşantıyı ümit etmesidir. Memnunluk ‘iyi yaşama’larla hakikat orantılı. Âlâ olma, güzel yaşama durumuna kavuşmak kimine nazaran kişisel, kimine nazaran dinî, kimine nazaran toplumsal yaşayışla olur. Doğrunun, hoşun, yeterlinin aranması, elde edilmesi de beşerde memnunluk yaratır. Yaşanılan an geri gelmeyecek; bugünler hiçbir vakit geri gelmeyecek. Yaşadığınız vakte sıkı sıkıya sarılın…”
