Azerbaycan’a kaç sefer gittim hatırlamıyorum. Her gidişimde yeni bir şey öğrendiğimse kesinlikle. En son geçtiğimiz hafta oradaydım. Bakü’deki fiziki değişimi gördüm. Siyasi atmosferin, Karabağ’ın özgürleştirilmesinden sonra nasıl değiştiğine de şahitlik ettim.
Savaştan çabucak evvel, son meclis seçimlerini takip etmek üzere gittiğim Bakü’de, “gençleştirme” harekatının tam manasıyla başarılı olmadığını görüp yenilenen mecliste eskilerle yenilerin istikrarına şahitlik etmiştim.
O günlerde Azerbaycan Cumhurbaşkanı Sayın Aliyev ile 1’nci Yardımcısı Hanımefendi Mihriban Aliyeva’nın siyasette yeni bir yola girdiğini gözlemlemiştim.
ALİYEV’İN ÖNDERLİĞİ PEKİŞTİ
Sonrasında Karabağ’ın özgürleştirilmesi için başlatılan Vatan Savaşı’nda Azerbaycan topyekun birliktelik gösterdi. Devlet ile millet daima birlikte harikulâde bir zafere imza attı. Aliyev’in önderliği pekişti. Mihriban Hanım’ın pozisyonu güçlendi.
Ve Azerbaycan’daki siyasi tartışmalar duruldu.
***
Bu gidişimde dikkatimi yalnızca Bakü’nün çehresinin değişimi çekmedi.
Bir de devletin kurumsallaşma adımlarının hızlandığını gördüm.
Örneğin sivil toplum kuruluşları ile alakaları düzenleyen, projelere finansman takviyesi veren Azerbaycan’ın yeni bir kurumunu ziyaret etme talihi buldul. Bizdeki Sivil Toplumla Münasebetler Genel Müdürlüğü’ne denk.
Qeyri-Hokumet Teşkilatlarına Dövlet
Desteyi Agentliyi Lideri Aygün Aliyeva ile görüştük.
TÜRK İŞ İNSANLARI, AZERBAYCAN’IN HER KESİMİNDE ROL ALIYOR
Öte yandan Türkiye’nin Azerbaycan’daki kurumlarının faaliyetlerini de takip ettik. Burada söylemek isterim ki Türk iş adamlarının kurduğu Türkiye Azerbaycan İş Adamları Derneği’nin kahvaltısında tanıştığım iş insanlarının her geçen gün artan ticari kapasitelerini görmek bizi ziyadesiyle mutlu etti.
İnşaattan, besine, sağlıktan alt yapıya, elektronik ve bilişim kesimine kadar bir çok alanda burada yatırım ve istihdam sağlıyorlar.
***
Azerbaycan’a yeniden bir seçim periyodunda gözlemci olarak gittiğimde bindiğim bir taksinin sürücüsünden edindiğim bilgilerden yola çıkarak, “Gelirlerin paylaşımı konusunda atılacak her adım, devlet ile halkı birbirine daha da yakınlaştıracak” demiştim.
Azerbaycan’da, şu anda minimum fiyattan tutun da fiyatlara kadar bir çok güzelleştirme yapılıyor. Sokaktaki beşerler olanlardan şad lakin yetmez diyor.
Bu ortada özgürleştirilen vatan topraklarının imarı, iskanı istihdamı konusunda da hummalı bir çalışma var.
Türk iş insanlarının da bu çalışmalarda büyük uğraşı var.
***
Azerbaycan ile Türkiye ortasında hiç olmadığı kadar güçlü bağların yaşandığı bu türlü bir periyotta Türk misyonlarının yükü daha da arttı. Başta Bakü Büyükelçiliğimiz olmak üzere, TİKA’sından Yunus Emresi’ne, Mağrif Vakfı’ndan, Anadolu Ajansı’na, TRT’ye kadar tüm kurum ve kuruluşlarımız Azerbaycan’daki Türkiye hassaslığını canlı tutmakla yükümlü.
Bu bağlamda, uyumun değerine ve şahsî kaprislerin bir kenara bırakılması konusuna dikkat çekmek istiyor ve susuyorum.
Cepheye yemek taşıyan yiğit bayan bugün son deminde zaferin coşkusunu yaşıyor.
1990’lı yıllar bizim için hüzün yılları. Karabağ Ermenilerce işgal edilmiş, Hocalı Katliamı yapılmış, Şuşa’sından Fuzulisi’ne, Kelbeceri’nden Ağdamı’na kadar topraklarımızdan insanlarımız sürülmüştü.
İşte o günlerde, evindeki ocakta pişirdiği yemekleri, askeri üniformasını giyip cepheye taşıyan. Cephede sıkıntı durumda savaşmaya çalışan Azerbaycan askerlerini doyuran, onlara moral takviye veren.
Solmaz Hala’yı Bakü’de yüksek binaların ortasında kalmış tek katlı gecekondusunda dostumuz Hüseyin Büyükfırat ile birlikte ziyaret ettik.
İlk savaşta gülü, yiğit bir bayan olan Solmaz Hala, bugün 80’ninde pirifani. Hüseyin önde ben geride, gecekonduya girdiğimizde iç odadan “kuzum sen nerelerdesin” diyerek gelip Hüseyin Büyükfırat’a sarıldı. Alnını ve saçlarını öptü. Sonra da hüngür hüngür ağladı.
Solmaz Hala, çabucak yanı başındaki en az kendisi kadar yaşı olan vitrinden işte bu fotoğrafları çıkartıp, “O savaş günlerinden sonra hiç umudumuz kalmamıştı lakin Allah ölmeden evvel bana bu günleri gösterdi” dedi.
Solmaz Hala ömrünün son deminde Karabağ’ın azad edilmesini gördüğü için “Artık gözlerim açık gitmem” diyor.
Bir şey daha söylüyor, “Siz olmasaydınız olmazdı. Siz daima gelin emi.”
Solmaz Hala’nın gecekondusundan çıkarken bir kere daha ardıma baktım. Bir vakitler cepheye yemek taşımaktan yorulmayan bir asil bayan artık bir yere yaslanmadan ayakta duramaz halde bizi yolculuyor.
Dünya gelip geçiyor. Solmaz Hala üzere birçok kahramanlar da gelip geçiyor.
