Elazığ’ın Baskil ilçesinde oturan 43 yaşındaki Halis Gürü, baba yadigarı asırlık su değirmeninin çarklarını yine döndürerek klâsik metotlarla un üretiyor.
İlçeye 25 kilometre uzaklıktaki Yeniocak köyü Hardıçay Deresi üzerinde yaklaşık 100 yıl evvel kerpiçten yapılan su değirmeni, gelişen teknolojiye direnemeyerek harabeye döndü.
Çocukluğu bu değirmende babasının yanında geçen Halis Gürü, yaklaşık 30 yıldır kullanılmayan su değirmenini onarıp un üretimine başladı.
“BİR YILDIR UNUMU DEĞİRMENDE YAPIYORUM”
Gürü, çocukluğunun geçtiği değirmeni harabe halde görünce çok üzüldüğünü söyledi.
Duvarları yenilediğini, çatıyı yaptığını, değirmeni çalışır vaziyete getirdiğini anlatan Gürü, bunun için bir yıl uğraştığını belirtti.
Baba yadigarı değirmeni çalışır duruma getirdiği için çok keyifli olduğunu söz eden Gürü, “Babam değirmeni çocuğu üzere severdi. Köyde işi bırakır gelir değirmende çalışırdı. Artık ben de babamın anılarını yaşatmak için tekrar burayı işler duruma getirdim. Bu değirmeni severdik. Bir yıldır unumu değirmende yapıyorum.” sözlerini kullandı.
Gürü, değirmende vaktinin hoş geçtiğini, burada yaptığı unun doğal ve sağlıklı olduğunu lisana getirdi.
“UNU BÜSBÜTÜN KLASİK METOTLA YAPIYORUZ”
Değirmene sahip çıkacağını belirten Gürü, “İsteyen komşularım da gelip burada ununu yapıyor. Fabrikada çıkan un birkaç kademeden geçiyor. Burada yalnızca sepete buğdayı bırakıyorsun, değirmen iki taş ortasında öğütüyor. Değirmen doğal bir biçimde suyla çalışıyor. Bu değirmenin teknolojiyle hiçbir irtibatı yok. Unu büsbütün klâsik usulle yapıyoruz.” diye konuştu.
Elazığ’ın Baskil ilçesinde oturan 43 yaşındaki Halis Gürü, baba yadigarı asırlık su değirmeninin çarklarını yine döndürerek klâsik metotlarla un üretiyor.
İlçeye 25 kilometre uzaklıktaki Yeniocak köyü Hardıçay Deresi üzerinde yaklaşık 100 yıl evvel kerpiçten yapılan su değirmeni, gelişen teknolojiye direnemeyerek harabeye döndü.
Çocukluğu bu değirmende babasının yanında geçen Halis Gürü, yaklaşık 30 yıldır kullanılmayan su değirmenini onarıp un üretimine başladı.
“BİR YILDIR UNUMU DEĞİRMENDE YAPIYORUM”
Gürü, çocukluğunun geçtiği değirmeni harabe halde görünce çok üzüldüğünü söyledi.
Duvarları yenilediğini, çatıyı yaptığını, değirmeni çalışır vaziyete getirdiğini anlatan Gürü, bunun için bir yıl uğraştığını belirtti.
Baba yadigarı değirmeni çalışır duruma getirdiği için çok keyifli olduğunu söz eden Gürü, “Babam değirmeni çocuğu üzere severdi. Köyde işi bırakır gelir değirmende çalışırdı. Artık ben de babamın anılarını yaşatmak için tekrar burayı işler duruma getirdim. Bu değirmeni severdik. Bir yıldır unumu değirmende yapıyorum.” sözlerini kullandı.
Gürü, değirmende vaktinin hoş geçtiğini, burada yaptığı unun doğal ve sağlıklı olduğunu lisana getirdi.
“UNU BÜSBÜTÜN KLASİK METOTLA YAPIYORUZ”
Değirmene sahip çıkacağını belirten Gürü, “İsteyen komşularım da gelip burada ununu yapıyor. Fabrikada çıkan un birkaç kademeden geçiyor. Burada yalnızca sepete buğdayı bırakıyorsun, değirmen iki taş ortasında öğütüyor. Değirmen doğal bir biçimde suyla çalışıyor. Bu değirmenin teknolojiyle hiçbir irtibatı yok. Unu büsbütün klâsik usulle yapıyoruz.” diye konuştu.
