İhsan Dindar – milliyet.com.tr / [email protected]
2020’nin son günlerinde Bu Kent Bugün Sensiz ismini taşıyan müziğinizi yayımlandınız. Müzik, birebir vakitte müstakbel albümün de habercisi pozisyonunda. Hüzünlü kelamlar ve melodiler, kasvetli bir hava. Albümün genelinde de emsal bir hava mı olacak?
Doruk: Evet, albümün geneline ümitsizlik ve hüzün hakim. Ancak bu farklı soundlarla, farklı renklerle tasvir etmeye çalıştık. Umarım dinleyicilerimiz de beğenir.
Direnç: Albümün genel soundu en az habercisi olarak çıkarttığımız müzikler kadar karanlık olacak. Albümün soundunu olabildiğince karanlık, atmosferik ve hüzün yüklü yapmaya çalıştım diyebilirim.
Bu Kent Bugün Sensiz ile devam edecek olursak; Müzik için tercih ettiğiniz kapak görseli Ece Gauer’e ilişkin çalışma ve klipte kullanılan kostümler… Karşımızda sanatsal tarafı güçlü bir eser var. Siz, şarkıyı nasıl tabir etmeyi tercih ediyorsunuz?
Doruk: Sadece “Bu Kent Bugün Sensiz” değil, albüme ilişkin tüm fotoğraflar sevgili Ece’ye ilişkin. Onunla çalışabilmek hakikaten çok hoş bir his. Klibe gelecek olursak şunları söyleyebilirim. Sevgi çok güçlü bir his ve bunu farklı biçimlerde yansıtmaya uğraş ediyoruz olabildiğince. Zira aşk dendiğinde aklıma gelen klipler ya da kurulan cümleler epeyce standardize geliyor bana son yıllarda. Müzikte hissettiğimiz gotik tat, bizi bu türlü bir klibi hayata geçirmeye itti. Şarkıyı ise saf bir ümitsizlik olarak söz edebilirim. Umarım bu his şarkıyı dinleyen diğerlerinde da karşılık bulmuştur.
Direnç: Ece Gauer bize eşlik ettiği için çok memnunum. Görsellik ve müzik birbirlerini tamamlayan iki öge bence. Şarkıyı karamsarlığın saf hali olarak söz edebilirim.
2020 yılının en çok dinlenen kümelerinden biri oldunuz. Öncelikle bu beklediğiniz, hedeflediğiniz bir şey miydi? Sizce bunda bestelerinizin atmosferi ve 2020 yılında insanların ruh halleri ortasında bir paralellik var mı?
Doruk: Açıkçası benim öngördüğüm ya da hedeflediğim bir şey değildi. En başından beri sevdiğim şeyi yapmaya çaba ettim o kadar. Fakat işlerin bu raddeye gelmesi beni inanılmaz heyecanlandırıyor ve sevindiriyor. Maksat demeyelim lakin müziklerimizin diğer insanlarda hayat bulmasını, daima birlikte konserlerde o müzikleri söylemeyi her vakit çok arzuluyordum. O açıdan geldiğimiz nokta benim için hayal üzere. Umarım konserler en kısa vakitte başlar ve ilişkin hissettiğim yere, sahnelere dönebilirim. Başka soruya gelirsek açıkçası çok bir fikrim yok. Mutsuzluğun hakim olduğu bir toplumda yaşıyoruz pek çok açıdan. Hasebiyle hüzünlü müziklerin talep görmesi bana garip gelmiyor. Pandemi periyodunun müziğimizin dinlenmesindeki karşılığını tam olarak kestirmekte zorlanıyorum ancak elbette az da olsa tesiri olmuştur diye düşünüyorum.
Direnç: Perdenin Arkasındakiler ikilisini birinci kurduğumuzda ve müzik yapmaya başladığımızda benim tek amacım kendi dinlemek istediğim müzikleri üretmekti. Bestelerimizdeki atmosferin müziklerin dinlenmesine direkt tesiri olduğunu düşünüyorum.
Söz 2020’den açılmışken o denli devam etmek istiyorum. Herkes için güç bir yıl oldu. Sanırım sizin de kayıtlarınızı gerçekleştirdiğiniz bir devir oldu bu. Pandemi sürecinde bu türlü bir kayda imza atmak nasıl bir süreç oldu sizin için?
Doruk: Biz pandemi şimdi yeryüzünü vurmadan evvel bu periyotları albüm çalışmalarına ayırmaya karar vermiştik aslında. Hasebiyle üretim sürecimizi çok etkilemedi diyebilirim. Lakin natürel sıkıcı vakitlerdi, gerek özel hayatımda gerek müzikal olarak birtakım şeylerin sağlıklı ilerlemesini sağlamaya çalışmak mental olarak yorucu oldu. Ancak bu çalışmaların karşılığını aldığımızı düşünüyorum. Albüm için çok heyecanlıyım.
Direnç: Pandemi süreci olmadan evvel albümün imaline başlamıştık. Bu süreçte olağan kayıt süreçlerimize artı olarak yaptığımız işe daha fazla vakit ayırma bahtımız oldu. Beni bu devirde en çok zorlayan şey arkadaşlarımla daima birlikte olup eğlenememek oldu.
İçinde bulunduğumuz bugünlerin kelam ve müziklerinize direkt bir yansıması oldu mu? Yoksa bu hüzün hali Perdenin Ardındakiler’in bundan sonrasında da genel bir duruşu mu olacak?
Doruk: Benim açımdan, pandemi sürecinin yazdığım kelamlara ya da yaptığım bestelere rastgele bir yansıması olmadı. Müzikal tutumum aslında aksilikleri tasvir etmeye daha yatkın olduğu için yaptığım şeye devam ettim sırf. Perdenin Gerisindekiler genelde hüzünlü müzikler yaptı bu vakte kadar. Lakin yarın ne olur kestirmek sıkıntı. O biraz üretim süreci içinde olduğumuz zamanlardaki ruh halimize bağlı oluyor. Yaşayıp göreceğiz.
Direnç: Yaşadığım her saniyenin yaptığım müziğe direkt tesiri olduğunu düşünüyorum. Hissettiğim her duyguyu bestelerime yansıttığımı düşünüyorum. Perdenin Ardındakiler’in genel duruşunun hüzün üstüne şurası olacağını düşünmüyorum. Ne hissediyorsak onları aktarmaya çalışıyoruz.
Bir evvelki soruya ek olarak gündelik yaşantınızda da sizi en tabir ettiğini düşündüğünüz hisleri sormak istiyorum…
Doruk: Genelde umutlu ve azimli, bazen karamsar ve başı karışık.
Direnç: Genelde keyifli lakin karamsar.
Youtube ve Ekşisözlük üzere platformda hakkınızda genelde olumlu yorumlar var. Güzel bir hayran kitlesi oluşturmuş durumdasınız besbelli. Bu tip mecralardaki yorumların müzikal tutumunuza tesiri oluyor mu? Psikolojinizi etkiliyor mu?
Doruk: Bu soruya cevap vermek biraz sıkıntı. Genelde daima hoş yorumlar aldık, aksiliklere maruz kalmadık. Münasebetiyle bu durumdan mutluyum. Elbette makûs yorumlar da vardır, daha da olacaktır. Lakin bunların beni mental olarak etkilememesi için çabalayacağım.
Direnç: Tenkitleri dikkate alıyorum, olumlu yorumları gördükçe memnun oluyorum hoş bir şeyler başardığımızı düşünüyorum. İnsanların yaptığı yorumların ruhsal olarak beni çok etkilediğini düşünmüyorum.
Son olarak müzikal çalışmalarınız dışında bu süreçte günleriniz nasıl geçiyor?
Doruk: Epeyce hoş. Evvelden okumaya fırsat bulamadığım kitapları okuyorum, sinema izliyorum. Yeni müzikler yazıyorum. Fakat elbette toplumsal hayattan bu kadar uzak kalmak bazen can sıkıcı olabiliyor. Bir formda yönetim ediyorum.
Direnç: Yeni müzikleri keşfetmeye çalışıyorum, görüntü oyunları oynuyorum ve yeni yemek tanımları deneyerek mutfağımı kirletiyorum 🙂
